Przełom września i października oznacza początek najbardziej kolorowej pory roku – jesieni. To jednocześnie okres, w którym gotowe do zbierania są jedne z najzdrowszych owoców, jakie możemy spotkać w polskich parkach, lasach i przydomowych ogródkach. Te owoce to orzechy włoskie.
Zalety i właściwości orzechów włoskich
Każdy, kto chociaż raz spróbował upraw z własnego ogrodu wie ile radości, daje ich hodowla. Niestety wraz z końcem lata z ogrodu tego nieubłaganie znikają kolejne rodzaje owoców i warzyw. Jednakże na otarcie łez po nieuchronnie znikającym okresie ciepła, na naszych drzewach zaczynają się pojawiać bardzo smaczne orzechy włoskie. Przy stosunkowo niskim nakładzie pracy, możemy łatwo cieszyć się sporą ich ilością. Zbiór z jednego lub dwóch drzew powinien wystarczyć nam na cały rok, aż do kolejnego sezonu.
Orzechy włoskie pomimo wysokiej zawartości tłuszczu są produktem bardzo cennym dla naszego zdrowia. Zawierają kwasy tłuszczowe, pomagając obniżyć nam poziom cholesterolu i działając przeciwzakrzepowo. Są szczególnie wskazane w diecie osób cierpiących na choroby serca.
Prawdopodobnie zmniejszają również ryzyko zachorowania na raka prostaty oraz raka piersi. Stanowią też bogate źródło cynku, magnezu, wapnia, potasu i żelaza. Orzechy są również źródłem kwasu foliowego, dlatego są polecane dla kobiet w ciąży. Powszechnie kojarzonym faktem jest natomiast to, że orzechy włoskie usprawniają pracę naszego mózgu, dzięki dużej ilości fosforu.
Nie zapominajmy też, że orzechy włoskie są nieodłącznym składnikiem wielu pysznych ciast i różnego rodzaju przysmaków.
Zbieranie orzechów
Gdy orzechy spadną na ziemię, a zielona otoczka wokół skorupki będzie samoistnie pękała i łatwo odchodziła, oznacza to, że orzech jest już dojrzały i gotowy do spożywania. Jeżeli jednak planujemy użyć ich do zrobienia popularnego alkoholu zwanego orzechówką, najlepiej zbierać orzechy jeszcze niedojrzałe te, które w łatwy sposób uda się przeciąć nożem. Takie orzechy można zbierać już w lipcu. Do zbierania możemy użyć specjalnych zbieraczy zwanych kombajnami, które w łatwy sposób umożliwią nam zbieranie orzechów do specjalnego pojemnika.
Gdy już ukończymy zbieranie pamiętajmy, aby ich nie rozłupywać, lecz pozostawić w łupinach, dzięki którym orzech znacznie dłużej zachowa swoją świeżość i zabezpieczy je to przed utratą cennych składników odżywczych. Bardzo ważnym jest, aby najpierw je podsuszyć, dlatego nie przechowujmy ich w miejscach wilgotnych lub podmokłych. W przeciwnym razie nasze zbiory mogą zacząć pleśnieć, a jeżeli choćby część z nich okaże się spleśniała, bardzo prawdopodobne, że problem ten będzie dotyczył całej reszty. Z drugiej strony nie przesadzajmy też z ich suszeniem, ponieważ stracą wtedy swoje właściwości i staną się po prostu niesmaczne.
Liście orzechów włoskich
Dobrze jest odpowiednio wcześnie rozpocząć proces grabienia działki, aby leżące na ziemi liście nie przykryły orzechów, które już zdążyły spaść, co mogłoby skutkować ich przegapieniem i przypadkowym rozdeptaniem. Pamiętajmy również o tym, aby zgrabionych liści nie przeznaczyć do kompostowania wraz z liśćmi innych roślin, z uwagi na zawarty w orzechach juglon. To związek chemiczny, na którego obecność w podłożu wiele roślin reaguje bardzo negatywnie. Gdy zostanie już wprowadzony do gleby, pozostanie w niej na długi czas. Przykłady roślin wrażliwych na ten związek to: pomidory, ziemniaki, jabłoń, ogórki czy kukurydza. Jednakże nie pozbywajmy się liści orzecha, ponieważ niektóre gatunki roślin jak najbardziej go tolerują. Pamiętajmy po prostu, aby przechowywać je w odosobnieniu od reszty kompostu. Przykłady roślin niewrażliwych na działanie juglonu oraz go tolerujących to: wiśnie, tuje, buraki cukrowe, paprocie czy porzeczki.
Liście orzecha możemy wykorzystać jeszcze w jednym celu, a mianowicie zatkać nimi korytarze wydrążone przez nornice, co powinno skutecznie odstraszyć je z naszego ogrodu.
